Irakurri osorik

Centro Indigena de Capacitación Integral

San Cristobaleko Centro Indigena de Capacitacion Integral (CIdeCI) edota Universidad de la Tierra ezagutzen izan ginen, lehenengo bertako ikasle baten eskutik eta amaieran bertako sortzaile den Raimundorekin.

Raimundo Sanchez-en arabera CIdeCI 1983tik garatzen doan sistema bat da, aurrez beste leku batean bazegoen ere, 2005eko maiatzaren 20an finkatu zena San Cistobal de las Casas-en, zapatistek berreskuratutako lurretan. Hezkuntza proiektu hau unibertsitate moduan definitzen da,  Universidad de la tierra de Chiapas izenez ezaguna dena.

Aurrez parte hartzeko aukera izan genuen osteguneroko mintegien aretoan hasi genuen unibertsitateko bisita. Saio  horietan, asteroko gertakarien irakurketa zabal eta sakona egiten dute, horretarako emaniko idatzietan oinarrituaz. Bertan izan ginenean bertaratutako perfil anitzek harriturik utzi gintuzten, emakume heldu indigena zein zortzi urteko mutikoak ikusi genitzazkeen hainbat jenderen artean. Osteguneroko mintegiez gain, hau ere pentsamendu kritikoa garatu asmoz, hileko lehen larunbatetan liburuak eztabaidatzen dituzte, honakoan ordea intelektual jendea hurbiltzen omen da batik bat.

Ikaragarria iruditu zitzaigun lehenengo unetik unibertsitatea osorik ikasleek ikastaro ezberdinetan ikasitakoarekin egina izatea, aroztegian eginiko mahai eta aulkiak, telareetan eginiko errezelak, adobezko horma, leihoak...

Andaluza hizkuntza bezala, gaztelaniaren dialekto bat dela sinistuarazi nahi izan digute indar espainolistek. Baina brigadan topatutako kideei esker aditzera eman digute benetako errealitatea beste bat dela eta uste honekin bukatzeko nahitaezkoak direla hainbat argipen. Horretarako “Ali” eta Carlos Nacion Andaluzako kideek eta Juan (Huan andaluzez) alternatiba Mijeñako kideak honen inguruan azaldu eta sakondu digute.

Irakurri osorik

    Txiapaseko egonaldian, bertako preso politiko eta borrokan dauden beste hainbat presoekin (denak ala denak “la sexta” rekin bat egiten dutenak) lan egiten duen No estamos todxs taldearekin elkartu gara.

    Aipaturiko taldearen lan-ildoak presoenganako elkartasuna, familiekin harremana, presio politikoa eta kasuen kaleratzea dira. Guzti honen aurrean taldea batik bat kartzela politikaren aurka lerrokatzen da eta egoera berean dauden gainontzeko estatuko taldeekin saretuta daude.

    Egun lan egiten duten presoen kopurua hamar kide ingurukoa da; El Amate, Playas de Catazaja, Villa de Comatitlan (segurtasun handikoa dena) eta Cerezo 5 espetxeetan barreiatuak, Txiapasen guztira hamalau espetxe daude.

    Txiapasen ere dispertsioa presente dago, ondorioz presoak urrundu eta familien egoera ekonomiko kaxkarra dela eta zailtasunak izaten dira bisitan joateko. Egoera honen aurrean taldearen ekarpen ekonomikoa presoei bitartekoak ematea litzateke, adibidez haien artisau lanak edo komunitate batean eginiko eztia salduz.

Irakurri osorik