Chiapasera egin dugun hurbilketa honetan kontrastez beteriko herrialdea aurkitu dugu. Eten gabe uztartzen dira tradizioa eta modernotasuna, mendeetako ohiturak eta bizimodu berrienak. Kontraste hori orokorra bada ere, era berezian islatzen da emakumeengan. Jakin badakigu, ikusi duguna mendebaldeko begiradaz kutsatuta dagoela, baina saiatuko gara ahalik eta era zintzoenean bizi ahal izan duguna zuenganatzen. 

Ez da berria, asko idatzi da emakume indigenen egoerari buruz eta jasan ohi duten era guztietako zapalketari buruz: generokoa, klasekoa, etniari dagokiona, erlijiozkoa eta politikoa; honi gehitu behar zaio gurasoek, anaiek, semeek, herrietako jauntxoek eta edozein mestizok eurengan izan dezaken kontrola, baina, obedientzia eta errespetua, batez ere, senarrari zor diote. Botere guneetatik kanpo geratu ohi dira beti, besteak beste, lurraren jabegoa eskuratzeko pairatzen duten diskriminazioa dela medio.

Antolakeketa askea, asanblearioa, norberaren ekarpen ahalemenean oinarritua, errespetuzkoa eta autoeratzailea ezagutu dugu. Estatu frantsesa sartzen ez den gune bat, kolektiboaren onura eta kideekiko errespetua urrezko lege dituena. Etxean bezala sentiarazteaz gain, sistemaren periferian bizitzeko hamaika modu daudela erakutsi digu babestu beharreko guneak. Itzuliko gara. Eskerrik asko, ZAD!

Merida izan da brigadaren bigarren geralekua. Hiri hau, unibertsitarioa da urtean zehar eta herriaren portzentairik handiena, opositorea da. Hori dela eta, arazo larriak izan dituzte azken hilabeteetan, suertatu diren Gobernuaren kontrako guarinbak direla eta.

Hala ere, Asanblea Konstituziogilea eratzeko hauteskundeetan izandako emaitzen ondorioz, giroa nahiko lasaitu da; izan ere, eskuinak uztailaren 30ean, gobernu bolibartarra zapuztuko zuela esan arren, kaleak galdu zituen, haien barne gatazken eta herri botereak Konstituziogilearen aldeko erantzun baikorrarren ondorioz.

Gure brigada Meridan kolokan egon arren, suertatuko aldaketen ondorioz bertaratu ahal izan ginen. Hala ere, tentsio baretsua sentitzen zen kaleetan, non segurtasun neurri txiki batzuk hartzea gomendagarria zen.Hortaz, argi dago, espazio publikoek eskuinak hartuta zeukala eta oraindik ere badaukala.

Askapenak, Euskal Herriko antolakunde internazionalistak, Santiago Maldonadoren desagerpena salatu eta berau bizirik agertzea exigitzen du.

Santiago Maldonado gazte ekintzailea, Lof komunitate Mapuchean (Chubut probintzia, Argentina) aurkitzen zen maputxeen aldeko elkartasun borrokan. Maputxe komunitateak beraien aintzinako arbasoen lurretan bizitzeko eskubidea eskatzen duen akanpaldiaren aurka, Gendarmeriak darabilen errepresioa bortitza da.

Marko hontan, abuztuaren 1ean, Gendarmeria komunitatean sartu zen biolentoki erresistentzia erreprimitzera. Hainbat testiguk Santiago Maldonado golpatua ikusi zuten, arrastaka, poliziaren furgonetan sartzen. Egun hartatik desagertuta dago.
Estatuak eta Ministerioek ixiltasun konplizeaz gain, gezurrak zabaldu eta trabak jarri dituzte kasuaren inguruan.

Tamalez, argentinar herriak, Euskal Herriak bezelaxe, hain ondo ezagutzen duen eta gogor sufritu duen estatu terrorismo hau salatu nahi dugu.

Horrelakorik berriz gertatu ez dadin herriak erantzun behar du. Ezin gara ixilik geratu eta gure eginbehar internazionalista gertakari hauen aurrean altxatzea da.

Euskal Herritik maputxe eta ekintzaile borrokalariei gure babes, indar eta elkartasun internazionalista betea bidaltzen diegu.

Santiago Maldonado etxean eta bizirik nahi dugu!
Inpunitate poliziala eta Estatu Terrorismoa gelditu!
Jatorrizko herrien eta Mapucheen aurkako errepresioa bukatu!
Jo ta ke irabazi arte!