Nakba eta elkartasunez manifestua aldarri Gasteizen

elkartasunez nakba gasteiz==fr==

Manifestation à Gasteiz (Pays basque) en solidarité avec le peuple palestinien


Le samedi 16 mai, à Gasteiz, à l’appel d’ASKAPENA, un millier de personnes se sont manifesté pour exprimer leur solidarité avec le peuple palestinien.
État sioniste, État terroriste !
Gora Palestina, gora Intifada ! (Vive Palestine, vive l’Intifada !)
Israel hiltzale, Europe laguntzale ! (Israël assassin, Europe complice !)
Israël boycott !
Borroka da, bide bakarra ! (La lutte est le seul chemin !)


La manifestation a fini Place des Fueros, où il y avait une représentation du mur construit par l’État sioniste.

Une militante d’Askapena a expliqué pourquoi on manifestait, que le 15 mai était l’anniversaire du jour où le peuple palestinien avait été obligé d’abandonner ses maisons et ses terres. Elle a expliqué que les Palestiniens vivent une Nakba tous les jours. Elle a parlé de Gaza, du mur, du droit au retour…

Ensuite deux bertsolaris ont improvisé des bertsos (des rimes) sur la lutte du peuple palestinien et sur la solidarité du peuple basque avec le peuple palestinien.

Puis un groupe de danseurs basques a dansé et fait des figures avec les drapeaux basque et palestinien tandis que deux personnes, la figure entourée du foulard palestinien, écrivaient sur le mur : Euskal Herria eta Palestine, bi herri, borroka bakarra (Le Pays basque et la Palestine, deux peuples, une seule lutte).

Il a eu une autre intervention d’un militant d'Askapena qui a dénoncé les relations que le gouvernement basque maintenait avec l’État sioniste, les artistes israéliens qui viennent au Pays basque en se présentant comme des pacifistes mais qui défendent le génocide du peuple palestinien. Il a parlé du compromis militant d’Askapena avec la lutte du peuple palestinien, un compromis de lutte et d’espoir dans la victoire du peuple palestinien et de tous les peuples en lutte.

Ensuite un poème du grand poète palestinien Mahmoud Darwish en arabe et en euskara (langue basque) a été lu. Au son des mots du poème, des personnes solidaires avec la lutte du peuple palestinien ont démoli le mur et sont apparus les mots suivants : Elkartasunez Palestina eta herriak ASKE ! (Solidarité pour la liberté de la Palestine et les peuples !).

Finalement, les manifestants ont chanté l’Eusko Gudariak, le chant des combattants basques.

==eu==

Ehundaka lagun batu da Gasteizko kaleetan Nakba egunaren biharamunean Euskal Herria Palestinarekin elkartasunez lelopean.

Manifestazioa 17:30ak pasatxo abiatu da Bilbo plazatik eta Gasteiz erdialdeko kale nagusiaetan ibili eta gero Foru enparantzan bukatu dute elitaldi xume baina polit batekin.

Pankartan elkartasunez manifestuari atxikitu zaizkion hainbat ergile ibili dira eta berauek izan dira ekitaldiaren protagonistetako batzuk. Gogoratu behar da 150 bat eragilek eman diola atxikimendua Palestinarekin elkartasunez manifestuari. Hemen kontsultatu ahal duzuen bezala.

argazkiak hemen ikusi

==en==

Ehundaka lagun batu da Gasteizko kaleetan Nakba egunaren biharamunean Euskal Herria Palestinarekin elkartasunez lelopean.

Manifestazioa 17:30ak pasatxo abiatu da Bilbo plazatik eta Gasteiz erdialdeko kale nagusiaetan ibili eta gero Foru enparantzan bukatu dute elitaldi xume baina polit batekin.

Pankartan elkartasunez manifestuari atxikitu zaizkion hainbat ergile ibili dira eta berauek izan dira ekitaldiaren protagonistetako batzuk. Gogoratu behar da 150 bat eragilek eman diola atxikimendua Palestinarekin elkartasunez manifestuari. Hemen kontsultatu ahal duzuen bezala.

argazkiak hemen ikusi

 

==es==

Ehundaka lagun batu da Gasteizko kaleetan Nakba egunaren biharamunean Euskal Herria Palestinarekin elkartasunez lelopean.

Manifestazioa 17:30ak pasatxo abiatu da Bilbo plazatik eta Gasteiz erdialdeko kale nagusiaetan ibili eta gero Foru enparantzan bukatu dute elitaldi xume baina polit batekin.

Pankartan elkartasunez manifestuari atxikitu zaizkion hainbat ergile ibili dira eta berauek izan dira ekitaldiaren protagonistetako batzuk. Gogoratu behar da 150 bat eragilek eman diola atxikimendua Palestinarekin elkartasunez manifestuari. Hemen kontsultatu ahal duzuen bezala.

argazkiak hemen ikusi

==it==

Ehundaka lagun batu da Gasteizko kaleetan Nakba egunaren biharamunean Euskal Herria Palestinarekin elkartasunez lelopean.

Manifestazioa 17:30ak pasatxo abiatu da Bilbo plazatik eta Gasteiz erdialdeko kale nagusiaetan ibili eta gero Foru enparantzan bukatu dute elitaldi xume baina polit batekin.

Pankartan elkartasunez manifestuari atxikitu zaizkion hainbat ergile ibili dira eta berauek izan dira ekitaldiaren protagonistetako batzuk. Gogoratu behar da 150 bat eragilek eman diola atxikimendua Palestinarekin elkartasunez manifestuari. Hemen kontsultatu ahal duzuen bezala.

argazkiak hemen ikusi

==eu==

Ekitaldian, berriz, palestinar musikaren ondoren Andere Arriolabengoa eta Ekaitz Sanmaniego bertsolari arabarrek egin dute lehen agurra. Ondoren Adurtzako dantzariek ikurrinaren dantzarekin agurtu dute herri palestinarra, ikurrinaren alde batean palestinar bandera zerabiltelarik.

Aurkezleak Nakbaren gaineko testu bat irakurri du (behean irakurgai daukazue) eta ondoren bi lagunek arabez eta euskaraz Mahmoud Darwish 2008ko udaran zendu zen poeta palestinarraren olerki bat irakurri dute arabieraz eta euskaraz.

Askapenatik Unai Vazquez-ek hartu du hitza eta munduko boteretsuek israelekin dituzten harreman militar, politiko, ekonomiko, kirol zein kultur arlokoak eteteko herrien eta herritarren elkartasuna guztiz beharrezkoa dela azpimarratu du. Horixe da Palestinatik datorren elkartasun deia eta horrelaxe eranztuten diote elkartasunez manifestuari atxikitu zaizkion lagunak: batetik israeli boikot esanez eta eginez eta bestetik Palestinarekiko harremanak sendotuz.

Ekitaldiaren bukaeran atxikitu diren lagun batzuek apartheid harresia irudikatzen zuen azpiegitura bat bota dute elkarri atxikitzeko luma pasatuz, eta azpian zegoen irudia agerian utziz.

Bukatzeko gogorarazi dute Euskal Herria ere askapen borrokan ari den herria dela eta Palestinari eta munduko gainontzeko herriei gure ekarpen solidarioena geure herria askatzea dela nabarmendu, hori esan eta gero Eusko Gudariak kantatu eta amaiera eman zaio ekitaldiari.


Ekitaldian irakurri diren testuak:

 

Nakba

    Atzo 61 urte bete ziren Israelgo estatua sortu zenetik. Palestinarrek Nakba, Hondamendia, deitzen diote egun horri. Estatua sortu baino lehenagotik, israeldarrek garbiketa etnikoari ekin zioten, ahalik eta lurralde gehien kontrolatzeko eta ahalik eta palestinar gehien hiltzeko edota erbestera bidaltzeko.
    En aquel trágico día de la imposición de Israel 800.000 palestinas y palestinos fueron forzados a dejar sus hogares y convertirse en refugiados. Hoy en día son casi 5 millones de rufugiados y refugiadas. Aquel día se destruyeron centenares de aldeas palestinas, hoy son 3 veces menos que entonces. Aquel 48% de la tierra histórica palestina, hoy apenas alcanza el 12%, Gaza y Zisjordania están ocupadas y setiadas, las colonias sionistas en tierra palestina no dejan de aumentar, se construye el muro del apartheid, se arrancan miles de olivos, hay 12.000 presas y presos políticos, masacres como la de Gaza, asesinatos selectivos... Las y los palestinos viven una nakba todos los días.
    El poeta Mahmud Darwish, el poeta nacional palestino por excelencia y uno de los mejores escritores arabes que halla existido nunca describió así la catastrofe de todo su pueblo, después de ver en televisión aquellas imágenes que todos tenemos en la memoria, cuando un padre, Jamal, protegía a su hijo Muhammad ad-Durra de los disparos sionistas, sin poder evitar al final que lo matarán.
     

    MUHAMMAD

     

    Muhammad,

    aitaren besoetan uzkurtua,

    zeruko infernuaz txori beldurtia da:

    aita, babes nazazu, hegan aterako naiz,

    eta nire hegoak haizerako txikiegiak dira… eta ilun dago.

     

    Muhammad,

    etxera itzuli nahi du, bizikletarik ez dauka,

    alkandora berririk ezta.

    Konjugazio eta gramatika kuadernoetako etxeko lanak egitera joan nahi du:

    eraman nazazu etxera, aita, ikasgaia prestatu nahi dut

    eta urteak bete, banan-banan…

    Hondartzan, palmondopean…

    Dena urrundu ez dadila, urrun ez dadila…

     

    Muhammad,

    Ejerzito bati aurre egin behar dio, harririk gabe, metrailarik gabe,

    harresian ez du idazten: “Nire askatasuna ez da hilko”- oraindik defendatzeko askatasunik ez du eta, ezta Picassoren uxorako hodeiertzerik ere.

    Beti jaiotzen da ume bat bere izen madarikatuarekin.

    Zenbat aldiz birjaioko da, lurralderik gabeko izakia…

    Ume izateko denborarik gabekoa?

    Non egingo du amets lokartzen bada…

    Lurra zauri bada… eta tenplu?

     

    Muhammad,

    bere heriotza handi izugarri etortzen ikusten du,

    baina telebistan ikusitako panteraz oroitzen da,

    pantera handiak gazela kumea inguraturik duela;

    baina esnea gertutik usaintzean, ez du erasotzen,

    esneak estepako piztia mantsotuko balu bezala.

    “Orduan -mutikoak dio- salbatuko naiz”.

    Eta negarrez hasten da: nire bizitza

    amaren ontzitegian izkutalekua da, salbatuko naiz… fede emango dut.

     

    Muhammad,

    aingeru gaixoa odol hotzeko ehiztariaren fusiletik gertuegi.

    Kamerak banan-banan umearen mugimenduak zelatatzen ditu,

    bere irudiarekin bat egiten du:

    bere aurpegia, goiza bezala, argi dago,

    argi bere bihotza, sagarra bezala,

    argiak bere hamar hatzak, argizariak bezala,

    argia ihintza bere praketan.

    Bere ehiztariak bitan pentsatu behar zuen:

    Bere Palestina hori akatsik gabe letraz letra esan arte utziko dut…

    Niretzat gordeko dut

    Eta bihar akatuko dut, iraultzen denean!

     

    Muhammad,

    jesus txiki bat lotan da

    eta amets egiten du kobrez, olibondo zuraz

    eta herri berritu baten izpirituaz egindako ikono baten bihotzean.

     

    Muhammad,

    albistegiek behar dutena baino odol gehiago dago

    eta beraiek gustokoa dute:

    igo zaitez jada

    zazpigarren zerura,

    Muhammad.


    Askapenaren mezua

    Gaurko manifestazioaren leloa “Euskal Herria Palestinarekin elkartasunez” da. Eta lelo horri eta elkartasunez manifestuari erantzunez auzo elkarteak, musika taldeak, herri mugimenduak, irakasleak, kazetariak, bertsolariak, dantzariak, eta abar batu gara gaur hemen.


    Euskal Herrian, herri ukatua izaki, giza eskubideen urraketa asko, injustizia ugari eta errepresioa urterik urte eta menderik mende pairatu ditugu, horregatik, munduko beste herri zapaldu asko gertu-gertu sentitzen ditugu, eta nola ez, Palestina ere bai.


    Sentimenduaz gain, sinestuta gaude, askapen borrokan ari garen herrion artean elkartasun harreman sendoak eraikitzea ezinbestekoa zaigula. Izan ere, han eta hemengo nagusi eta handi-mandiek elkarri laguntzen diote batere mozorrorik gabe:


    Son los mismos que niegan y oprimen a Euskal Herria, los que niegan y oprimen a Palestina.


    • No hay más que ver lo que hacen las diferentes administraciones en Euskal Herria, asi como los 2 estados, la Union europea y demás: denuncian de vez en cuando con la boca pequeña la situación que vive Palestina, mientras que luego mantienen todo tipo de relaciones militares, políticas, económicas, deportivas, culturales o académicas con el estado que sistemáticamente oprime a Palestina, israel.

    • También vemos como muchas empresas de nuestro en torno están haciendo negocios, mediante el 'comercio' con empresas israelíes... y es que para los que solo mirán al beneficio, no existe el dinero manchado de sangre.

    • Vemos como las universidades de nuestros pueblos tienen relaciones académicas normales con las universidades israelíes.

    • Vemos como algunos equipos deportivos de nuestros pueblos juegan partidos normales con equipos israelíes, a pesar de que israel no esté en Europa.

    • Vemos como muchos artistas israelíes que justifican el genocidio del pueblo palestino, se nos muestran como modernos y pacifistas y vienen a realizar sus espectáculos con normalidad a distintos escenarios vascos.


    Horregatik herritarroi dagokigu Euskal Herriko kaleetan, antzokietan, unibertsiteetan, kirol eremuetan, gure lantegi eta herrietan, israel ez onartzea eta Palestinarekiko harremanak bultzatzea.

    Zuetako askok konpromisoa hartu duzue palestinarren oinarrizko eskubideak errespetatzen ez diren bitartean israeli ez eta palestinari bai esatea:

       

    • Errefuxiatuek beren etxeetara bueltatzeko eskubidea dute

    • Zisjordaniaren gaineko okupazio militarra bertan behera utzi behar da.

    • Eta israelen bizi diren palestinarren kontrako arrazakeria-bazterketa bukatu behar da


    Bueno pues asi como vosotras y vosotros habéis tomado ese compromiso solidario con Palestina, ese compromiso de lucha frente a israel. Askapena toma también un compromiso con vosotras y vosotros: estamos y estaremos allá donde nos necesitéis para trabajar y luchar esa solidaridad. Os ofrecemos nuestro compromiso militante, nuestro trabajo, nuestra ilusión.


    Munduan israeli boikot kanpaina hazten doa, gero eta boikot ekimen gehiago sortzen ari da eta leku batzuetan emaitza ikusgarriak lortu dituzte. Euskal Herriak ere lehen bai lehen bota behar du sionismoa kanpora eta Palestinarekin gure harremanak sendotu: musika, kirola, kultura, irakaskuntza, harreman instituzional eta politikoen bidez.


    Ez diezaiogun sionismoari gure herrian lasai ibilitzen utzi!


    GORA EUSKAL HERRIA ASKATUTA!

    GORA PALESTINA ASKATUTA!

    GORA HERRIEN BORROKA!

     

     

     

 ==es==

Ekitaldian, berriz, palestinar musikaren ondoren Andere Arriolabengoa eta Ekaitz Sanmaniego bertsolari arabarrek egin dute lehen agurra. Ondoren Adurtzako dantzariek ikurrinaren dantzarekin agurtu dute herri palestinarra, ikurrinaren alde batean palestinar bandera zerabiltelarik.

Aurkezleak Nakbaren gaineko testu bat irakurri du (behean irakurgai daukazue) eta ondoren bi lagunek arabez eta euskaraz Mahmoud Darwish 2008ko udaran zendu zen poeta palestinarraren olerki bat irakurri dute arabieraz eta euskaraz.

Askapenatik Unai Vazquez-ek hartu du hitza eta munduko boteretsuek israelekin dituzten harreman militar, politiko, ekonomiko, kirol zein kultur arlokoak eteteko herrien eta herritarren elkartasuna guztiz beharrezkoa dela azpimarratu du. Horixe da Palestinatik datorren elkartasun deia eta horrelaxe eranztuten diote elkartasunez manifestuari atxikitu zaizkion lagunak: batetik israeli boikot esanez eta eginez eta bestetik Palestinarekiko harremanak sendotuz.

Ekitaldiaren bukaeran atxikitu diren lagun batzuek apartheid harresia irudikatzen zuen azpiegitura bat bota dute elkarri atxikitzeko luma pasatuz, eta azpian zegoen irudia agerian utziz.

Bukatzeko gogorarazi dute Euskal Herria ere askapen borrokan ari den herria dela eta Palestinari eta munduko gainontzeko herriei gure ekarpen solidarioena geure herria askatzea dela nabarmendu, hori esan eta gero Eusko Gudariak kantatu eta amaiera eman zaio ekitaldiari.


Ekitaldian irakurri diren testuak:

 

Nakba

Atzo 61 urte bete ziren Israelgo estatua sortu zenetik. Palestinarrek Nakba, Hondamendia, deitzen diote egun horri. Estatua sortu baino lehenagotik, israeldarrek garbiketa etnikoari ekin zioten, ahalik eta lurralde gehien kontrolatzeko eta ahalik eta palestinar gehien hiltzeko edota erbestera bidaltzeko.
En aquel trágico día de la imposición de Israel 800.000 palestinas y palestinos fueron forzados a dejar sus hogares y convertirse en refugiados. Hoy en día son casi 5 millones de rufugiados y refugiadas. Aquel día se destruyeron centenares de aldeas palestinas, hoy son 3 veces menos que entonces. Aquel 48% de la tierra histórica palestina, hoy apenas alcanza el 12%, Gaza y Zisjordania están ocupadas y setiadas, las colonias sionistas en tierra palestina no dejan de aumentar, se construye el muro del apartheid, se arrancan miles de olivos, hay 12.000 presas y presos políticos, masacres como la de Gaza, asesinatos selectivos... Las y los palestinos viven una nakba todos los días.
El poeta Mahmud Darwish, el poeta nacional palestino por excelencia y uno de los mejores escritores arabes que halla existido nunca describió así la catastrofe de todo su pueblo, después de ver en televisión aquellas imágenes que todos tenemos en la memoria, cuando un padre, Jamal, protegía a su hijo Muhammad ad-Durra de los disparos sionistas, sin poder evitar al final que lo matarán.
 

MUHAMMAD

 

Muhammad,

aitaren besoetan uzkurtua,

zeruko infernuaz txori beldurtia da:

aita, babes nazazu, hegan aterako naiz,

eta nire hegoak haizerako txikiegiak dira… eta ilun dago.

 

Muhammad,

etxera itzuli nahi du, bizikletarik ez dauka,

alkandora berririk ezta.

Konjugazio eta gramatika kuadernoetako etxeko lanak egitera joan nahi du:

eraman nazazu etxera, aita, ikasgaia prestatu nahi dut

eta urteak bete, banan-banan…

Hondartzan, palmondopean…

Dena urrundu ez dadila, urrun ez dadila…

 

Muhammad,

Ejerzito bati aurre egin behar dio, harririk gabe, metrailarik gabe,

harresian ez du idazten: “Nire askatasuna ez da hilko”- oraindik defendatzeko askatasunik ez du eta, ezta Picassoren uxorako hodeiertzerik ere.

Beti jaiotzen da ume bat bere izen madarikatuarekin.

Zenbat aldiz birjaioko da, lurralderik gabeko izakia…

Ume izateko denborarik gabekoa?

Non egingo du amets lokartzen bada…

Lurra zauri bada… eta tenplu?

 

Muhammad,

bere heriotza handi izugarri etortzen ikusten du,

baina telebistan ikusitako panteraz oroitzen da,

pantera handiak gazela kumea inguraturik duela;

baina esnea gertutik usaintzean, ez du erasotzen,

esneak estepako piztia mantsotuko balu bezala.

“Orduan -mutikoak dio- salbatuko naiz”.

Eta negarrez hasten da: nire bizitza

amaren ontzitegian izkutalekua da, salbatuko naiz… fede emango dut.

 

Muhammad,

aingeru gaixoa odol hotzeko ehiztariaren fusiletik gertuegi.

Kamerak banan-banan umearen mugimenduak zelatatzen ditu,

bere irudiarekin bat egiten du:

bere aurpegia, goiza bezala, argi dago,

argi bere bihotza, sagarra bezala,

argiak bere hamar hatzak, argizariak bezala,

argia ihintza bere praketan.

Bere ehiztariak bitan pentsatu behar zuen:

Bere Palestina hori akatsik gabe letraz letra esan arte utziko dut…

Niretzat gordeko dut

Eta bihar akatuko dut, iraultzen denean!

 

Muhammad,

jesus txiki bat lotan da

eta amets egiten du kobrez, olibondo zuraz

eta herri berritu baten izpirituaz egindako ikono baten bihotzean.

 

Muhammad,

albistegiek behar dutena baino odol gehiago dago

eta beraiek gustokoa dute:

igo zaitez jada

zazpigarren zerura,

Muhammad.


Askapenaren mezua

Gaurko manifestazioaren leloa “Euskal Herria Palestinarekin elkartasunez” da. Eta lelo horri eta elkartasunez manifestuari erantzunez auzo elkarteak, musika taldeak, herri mugimenduak, irakasleak, kazetariak, bertsolariak, dantzariak, eta abar batu gara gaur hemen.


Euskal Herrian, herri ukatua izaki, giza eskubideen urraketa asko, injustizia ugari eta errepresioa urterik urte eta menderik mende pairatu ditugu, horregatik, munduko beste herri zapaldu asko gertu-gertu sentitzen ditugu, eta nola ez, Palestina ere bai.


Sentimenduaz gain, sinestuta gaude, askapen borrokan ari garen herrion artean elkartasun harreman sendoak eraikitzea ezinbestekoa zaigula. Izan ere, han eta hemengo nagusi eta handi-mandiek elkarri laguntzen diote batere mozorrorik gabe:


Son los mismos que niegan y oprimen a Euskal Herria, los que niegan y oprimen a Palestina.


  • No hay más que ver lo que hacen las diferentes administraciones en Euskal Herria, asi como los 2 estados, la Union europea y demás: denuncian de vez en cuando con la boca pequeña la situación que vive Palestina, mientras que luego mantienen todo tipo de relaciones militares, políticas, económicas, deportivas, culturales o académicas con el estado que sistemáticamente oprime a Palestina, israel.

  • También vemos como muchas empresas de nuestro en torno están haciendo negocios, mediante el 'comercio' con empresas israelíes... y es que para los que solo mirán al beneficio, no existe el dinero manchado de sangre.

  • Vemos como las universidades de nuestros pueblos tienen relaciones académicas normales con las universidades israelíes.

  • Vemos como algunos equipos deportivos de nuestros pueblos juegan partidos normales con equipos israelíes, a pesar de que israel no esté en Europa.

  • Vemos como muchos artistas israelíes que justifican el genocidio del pueblo palestino, se nos muestran como modernos y pacifistas y vienen a realizar sus espectáculos con normalidad a distintos escenarios vascos.


Horregatik herritarroi dagokigu Euskal Herriko kaleetan, antzokietan, unibertsiteetan, kirol eremuetan, gure lantegi eta herrietan, israel ez onartzea eta Palestinarekiko harremanak bultzatzea.

Zuetako askok konpromisoa hartu duzue palestinarren oinarrizko eskubideak errespetatzen ez diren bitartean israeli ez eta palestinari bai esatea:

     

  • Errefuxiatuek beren etxeetara bueltatzeko eskubidea dute

  • Zisjordaniaren gaineko okupazio militarra bertan behera utzi behar da.

  • Eta israelen bizi diren palestinarren kontrako arrazakeria-bazterketa bukatu behar da


Bueno pues asi como vosotras y vosotros habéis tomado ese compromiso solidario con Palestina, ese compromiso de lucha frente a israel. Askapena toma también un compromiso con vosotras y vosotros: estamos y estaremos allá donde nos necesitéis para trabajar y luchar esa solidaridad. Os ofrecemos nuestro compromiso militante, nuestro trabajo, nuestra ilusión.


Munduan israeli boikot kanpaina hazten doa, gero eta boikot ekimen gehiago sortzen ari da eta leku batzuetan emaitza ikusgarriak lortu dituzte. Euskal Herriak ere lehen bai lehen bota behar du sionismoa kanpora eta Palestinarekin gure harremanak sendotu: musika, kirola, kultura, irakaskuntza, harreman instituzional eta politikoen bidez.


Ez diezaiogun sionismoari gure herrian lasai ibilitzen utzi!


GORA EUSKAL HERRIA ASKATUTA!

GORA PALESTINA ASKATUTA!

GORA HERRIEN BORROKA!

==it==

Ekitaldian, berriz, palestinar musikaren ondoren Andere Arriolabengoa eta Ekaitz Sanmaniego bertsolari arabarrek egin dute lehen agurra. Ondoren Adurtzako dantzariek ikurrinaren dantzarekin agurtu dute herri palestinarra, ikurrinaren alde batean palestinar bandera zerabiltelarik.

Aurkezleak Nakbaren gaineko testu bat irakurri du (behean irakurgai daukazue) eta ondoren bi lagunek arabez eta euskaraz Mahmoud Darwish 2008ko udaran zendu zen poeta palestinarraren olerki bat irakurri dute arabieraz eta euskaraz.

Askapenatik Unai Vazquez-ek hartu du hitza eta munduko boteretsuek israelekin dituzten harreman militar, politiko, ekonomiko, kirol zein kultur arlokoak eteteko herrien eta herritarren elkartasuna guztiz beharrezkoa dela azpimarratu du. Horixe da Palestinatik datorren elkartasun deia eta horrelaxe eranztuten diote elkartasunez manifestuari atxikitu zaizkion lagunak: batetik israeli boikot esanez eta eginez eta bestetik Palestinarekiko harremanak sendotuz.

Ekitaldiaren bukaeran atxikitu diren lagun batzuek apartheid harresia irudikatzen zuen azpiegitura bat bota dute elkarri atxikitzeko luma pasatuz, eta azpian zegoen irudia agerian utziz.

Bukatzeko gogorarazi dute Euskal Herria ere askapen borrokan ari den herria dela eta Palestinari eta munduko gainontzeko herriei gure ekarpen solidarioena geure herria askatzea dela nabarmendu, hori esan eta gero Eusko Gudariak kantatu eta amaiera eman zaio ekitaldiari.


Ekitaldian irakurri diren testuak:

 

Nakba

Atzo 61 urte bete ziren Israelgo estatua sortu zenetik. Palestinarrek Nakba, Hondamendia, deitzen diote egun horri. Estatua sortu baino lehenagotik, israeldarrek garbiketa etnikoari ekin zioten, ahalik eta lurralde gehien kontrolatzeko eta ahalik eta palestinar gehien hiltzeko edota erbestera bidaltzeko.
En aquel trágico día de la imposición de Israel 800.000 palestinas y palestinos fueron forzados a dejar sus hogares y convertirse en refugiados. Hoy en día son casi 5 millones de rufugiados y refugiadas. Aquel día se destruyeron centenares de aldeas palestinas, hoy son 3 veces menos que entonces. Aquel 48% de la tierra histórica palestina, hoy apenas alcanza el 12%, Gaza y Zisjordania están ocupadas y setiadas, las colonias sionistas en tierra palestina no dejan de aumentar, se construye el muro del apartheid, se arrancan miles de olivos, hay 12.000 presas y presos políticos, masacres como la de Gaza, asesinatos selectivos... Las y los palestinos viven una nakba todos los días.
El poeta Mahmud Darwish, el poeta nacional palestino por excelencia y uno de los mejores escritores arabes que halla existido nunca describió así la catastrofe de todo su pueblo, después de ver en televisión aquellas imágenes que todos tenemos en la memoria, cuando un padre, Jamal, protegía a su hijo Muhammad ad-Durra de los disparos sionistas, sin poder evitar al final que lo matarán.
 

MUHAMMAD

 

Muhammad,

aitaren besoetan uzkurtua,

zeruko infernuaz txori beldurtia da:

aita, babes nazazu, hegan aterako naiz,

eta nire hegoak haizerako txikiegiak dira… eta ilun dago.

 

Muhammad,

etxera itzuli nahi du, bizikletarik ez dauka,

alkandora berririk ezta.

Konjugazio eta gramatika kuadernoetako etxeko lanak egitera joan nahi du:

eraman nazazu etxera, aita, ikasgaia prestatu nahi dut

eta urteak bete, banan-banan…

Hondartzan, palmondopean…

Dena urrundu ez dadila, urrun ez dadila…

 

Muhammad,

Ejerzito bati aurre egin behar dio, harririk gabe, metrailarik gabe,

harresian ez du idazten: “Nire askatasuna ez da hilko”- oraindik defendatzeko askatasunik ez du eta, ezta Picassoren uxorako hodeiertzerik ere.

Beti jaiotzen da ume bat bere izen madarikatuarekin.

Zenbat aldiz birjaioko da, lurralderik gabeko izakia…

Ume izateko denborarik gabekoa?

Non egingo du amets lokartzen bada…

Lurra zauri bada… eta tenplu?

 

Muhammad,

bere heriotza handi izugarri etortzen ikusten du,

baina telebistan ikusitako panteraz oroitzen da,

pantera handiak gazela kumea inguraturik duela;

baina esnea gertutik usaintzean, ez du erasotzen,

esneak estepako piztia mantsotuko balu bezala.

“Orduan -mutikoak dio- salbatuko naiz”.

Eta negarrez hasten da: nire bizitza

amaren ontzitegian izkutalekua da, salbatuko naiz… fede emango dut.

 

Muhammad,

aingeru gaixoa odol hotzeko ehiztariaren fusiletik gertuegi.

Kamerak banan-banan umearen mugimenduak zelatatzen ditu,

bere irudiarekin bat egiten du:

bere aurpegia, goiza bezala, argi dago,

argi bere bihotza, sagarra bezala,

argiak bere hamar hatzak, argizariak bezala,

argia ihintza bere praketan.

Bere ehiztariak bitan pentsatu behar zuen:

Bere Palestina hori akatsik gabe letraz letra esan arte utziko dut…

Niretzat gordeko dut

Eta bihar akatuko dut, iraultzen denean!

 

Muhammad,

jesus txiki bat lotan da

eta amets egiten du kobrez, olibondo zuraz

eta herri berritu baten izpirituaz egindako ikono baten bihotzean.

 

Muhammad,

albistegiek behar dutena baino odol gehiago dago

eta beraiek gustokoa dute:

igo zaitez jada

zazpigarren zerura,

Muhammad.


Askapenaren mezua

Gaurko manifestazioaren leloa “Euskal Herria Palestinarekin elkartasunez” da. Eta lelo horri eta elkartasunez manifestuari erantzunez auzo elkarteak, musika taldeak, herri mugimenduak, irakasleak, kazetariak, bertsolariak, dantzariak, eta abar batu gara gaur hemen.


Euskal Herrian, herri ukatua izaki, giza eskubideen urraketa asko, injustizia ugari eta errepresioa urterik urte eta menderik mende pairatu ditugu, horregatik, munduko beste herri zapaldu asko gertu-gertu sentitzen ditugu, eta nola ez, Palestina ere bai.


Sentimenduaz gain, sinestuta gaude, askapen borrokan ari garen herrion artean elkartasun harreman sendoak eraikitzea ezinbestekoa zaigula. Izan ere, han eta hemengo nagusi eta handi-mandiek elkarri laguntzen diote batere mozorrorik gabe:


Son los mismos que niegan y oprimen a Euskal Herria, los que niegan y oprimen a Palestina.


  • No hay más que ver lo que hacen las diferentes administraciones en Euskal Herria, asi como los 2 estados, la Union europea y demás: denuncian de vez en cuando con la boca pequeña la situación que vive Palestina, mientras que luego mantienen todo tipo de relaciones militares, políticas, económicas, deportivas, culturales o académicas con el estado que sistemáticamente oprime a Palestina, israel.

  • También vemos como muchas empresas de nuestro en torno están haciendo negocios, mediante el 'comercio' con empresas israelíes... y es que para los que solo mirán al beneficio, no existe el dinero manchado de sangre.

  • Vemos como las universidades de nuestros pueblos tienen relaciones académicas normales con las universidades israelíes.

  • Vemos como algunos equipos deportivos de nuestros pueblos juegan partidos normales con equipos israelíes, a pesar de que israel no esté en Europa.

  • Vemos como muchos artistas israelíes que justifican el genocidio del pueblo palestino, se nos muestran como modernos y pacifistas y vienen a realizar sus espectáculos con normalidad a distintos escenarios vascos.


Horregatik herritarroi dagokigu Euskal Herriko kaleetan, antzokietan, unibertsiteetan, kirol eremuetan, gure lantegi eta herrietan, israel ez onartzea eta Palestinarekiko harremanak bultzatzea.

Zuetako askok konpromisoa hartu duzue palestinarren oinarrizko eskubideak errespetatzen ez diren bitartean israeli ez eta palestinari bai esatea:

     

  • Errefuxiatuek beren etxeetara bueltatzeko eskubidea dute

  • Zisjordaniaren gaineko okupazio militarra bertan behera utzi behar da.

  • Eta israelen bizi diren palestinarren kontrako arrazakeria-bazterketa bukatu behar da


Bueno pues asi como vosotras y vosotros habéis tomado ese compromiso solidario con Palestina, ese compromiso de lucha frente a israel. Askapena toma también un compromiso con vosotras y vosotros: estamos y estaremos allá donde nos necesitéis para trabajar y luchar esa solidaridad. Os ofrecemos nuestro compromiso militante, nuestro trabajo, nuestra ilusión.


Munduan israeli boikot kanpaina hazten doa, gero eta boikot ekimen gehiago sortzen ari da eta leku batzuetan emaitza ikusgarriak lortu dituzte. Euskal Herriak ere lehen bai lehen bota behar du sionismoa kanpora eta Palestinarekin gure harremanak sendotu: musika, kirola, kultura, irakaskuntza, harreman instituzional eta politikoen bidez.


Ez diezaiogun sionismoari gure herrian lasai ibilitzen utzi!


GORA EUSKAL HERRIA ASKATUTA!

GORA PALESTINA ASKATUTA!

GORA HERRIEN BORROKA!

==en==

Ekitaldian, berriz, palestinar musikaren ondoren Andere Arriolabengoa eta Ekaitz Sanmaniego bertsolari arabarrek egin dute lehen agurra. Ondoren Adurtzako dantzariek ikurrinaren dantzarekin agurtu dute herri palestinarra, ikurrinaren alde batean palestinar bandera zerabiltelarik.

Aurkezleak Nakbaren gaineko testu bat irakurri du (behean irakurgai daukazue) eta ondoren bi lagunek arabez eta euskaraz Mahmoud Darwish 2008ko udaran zendu zen poeta palestinarraren olerki bat irakurri dute arabieraz eta euskaraz.

Askapenatik Unai Vazquez-ek hartu du hitza eta munduko boteretsuek israelekin dituzten harreman militar, politiko, ekonomiko, kirol zein kultur arlokoak eteteko herrien eta herritarren elkartasuna guztiz beharrezkoa dela azpimarratu du. Horixe da Palestinatik datorren elkartasun deia eta horrelaxe eranztuten diote elkartasunez manifestuari atxikitu zaizkion lagunak: batetik israeli boikot esanez eta eginez eta bestetik Palestinarekiko harremanak sendotuz.

Ekitaldiaren bukaeran atxikitu diren lagun batzuek apartheid harresia irudikatzen zuen azpiegitura bat bota dute elkarri atxikitzeko luma pasatuz, eta azpian zegoen irudia agerian utziz.

Bukatzeko gogorarazi dute Euskal Herria ere askapen borrokan ari den herria dela eta Palestinari eta munduko gainontzeko herriei gure ekarpen solidarioena geure herria askatzea dela nabarmendu, hori esan eta gero Eusko Gudariak kantatu eta amaiera eman zaio ekitaldiari.


Ekitaldian irakurri diren testuak:

 

Nakba

Atzo 61 urte bete ziren Israelgo estatua sortu zenetik. Palestinarrek Nakba, Hondamendia, deitzen diote egun horri. Estatua sortu baino lehenagotik, israeldarrek garbiketa etnikoari ekin zioten, ahalik eta lurralde gehien kontrolatzeko eta ahalik eta palestinar gehien hiltzeko edota erbestera bidaltzeko.
En aquel trágico día de la imposición de Israel 800.000 palestinas y palestinos fueron forzados a dejar sus hogares y convertirse en refugiados. Hoy en día son casi 5 millones de rufugiados y refugiadas. Aquel día se destruyeron centenares de aldeas palestinas, hoy son 3 veces menos que entonces. Aquel 48% de la tierra histórica palestina, hoy apenas alcanza el 12%, Gaza y Zisjordania están ocupadas y setiadas, las colonias sionistas en tierra palestina no dejan de aumentar, se construye el muro del apartheid, se arrancan miles de olivos, hay 12.000 presas y presos políticos, masacres como la de Gaza, asesinatos selectivos... Las y los palestinos viven una nakba todos los días.
El poeta Mahmud Darwish, el poeta nacional palestino por excelencia y uno de los mejores escritores arabes que halla existido nunca describió así la catastrofe de todo su pueblo, después de ver en televisión aquellas imágenes que todos tenemos en la memoria, cuando un padre, Jamal, protegía a su hijo Muhammad ad-Durra de los disparos sionistas, sin poder evitar al final que lo matarán.
 

MUHAMMAD

 

Muhammad,

aitaren besoetan uzkurtua,

zeruko infernuaz txori beldurtia da:

aita, babes nazazu, hegan aterako naiz,

eta nire hegoak haizerako txikiegiak dira… eta ilun dago.

 

Muhammad,

etxera itzuli nahi du, bizikletarik ez dauka,

alkandora berririk ezta.

Konjugazio eta gramatika kuadernoetako etxeko lanak egitera joan nahi du:

eraman nazazu etxera, aita, ikasgaia prestatu nahi dut

eta urteak bete, banan-banan…

Hondartzan, palmondopean…

Dena urrundu ez dadila, urrun ez dadila…

 

Muhammad,

Ejerzito bati aurre egin behar dio, harririk gabe, metrailarik gabe,

harresian ez du idazten: “Nire askatasuna ez da hilko”- oraindik defendatzeko askatasunik ez du eta, ezta Picassoren uxorako hodeiertzerik ere.

Beti jaiotzen da ume bat bere izen madarikatuarekin.

Zenbat aldiz birjaioko da, lurralderik gabeko izakia…

Ume izateko denborarik gabekoa?

Non egingo du amets lokartzen bada…

Lurra zauri bada… eta tenplu?

 

Muhammad,

bere heriotza handi izugarri etortzen ikusten du,

baina telebistan ikusitako panteraz oroitzen da,

pantera handiak gazela kumea inguraturik duela;

baina esnea gertutik usaintzean, ez du erasotzen,

esneak estepako piztia mantsotuko balu bezala.

“Orduan -mutikoak dio- salbatuko naiz”.

Eta negarrez hasten da: nire bizitza

amaren ontzitegian izkutalekua da, salbatuko naiz… fede emango dut.

 

Muhammad,

aingeru gaixoa odol hotzeko ehiztariaren fusiletik gertuegi.

Kamerak banan-banan umearen mugimenduak zelatatzen ditu,

bere irudiarekin bat egiten du:

bere aurpegia, goiza bezala, argi dago,

argi bere bihotza, sagarra bezala,

argiak bere hamar hatzak, argizariak bezala,

argia ihintza bere praketan.

Bere ehiztariak bitan pentsatu behar zuen:

Bere Palestina hori akatsik gabe letraz letra esan arte utziko dut…

Niretzat gordeko dut

Eta bihar akatuko dut, iraultzen denean!

 

Muhammad,

jesus txiki bat lotan da

eta amets egiten du kobrez, olibondo zuraz

eta herri berritu baten izpirituaz egindako ikono baten bihotzean.

 

Muhammad,

albistegiek behar dutena baino odol gehiago dago

eta beraiek gustokoa dute:

igo zaitez jada

zazpigarren zerura,

Muhammad.


Askapenaren mezua

Gaurko manifestazioaren leloa “Euskal Herria Palestinarekin elkartasunez” da. Eta lelo horri eta elkartasunez manifestuari erantzunez auzo elkarteak, musika taldeak, herri mugimenduak, irakasleak, kazetariak, bertsolariak, dantzariak, eta abar batu gara gaur hemen.


Euskal Herrian, herri ukatua izaki, giza eskubideen urraketa asko, injustizia ugari eta errepresioa urterik urte eta menderik mende pairatu ditugu, horregatik, munduko beste herri zapaldu asko gertu-gertu sentitzen ditugu, eta nola ez, Palestina ere bai.


Sentimenduaz gain, sinestuta gaude, askapen borrokan ari garen herrion artean elkartasun harreman sendoak eraikitzea ezinbestekoa zaigula. Izan ere, han eta hemengo nagusi eta handi-mandiek elkarri laguntzen diote batere mozorrorik gabe:


Son los mismos que niegan y oprimen a Euskal Herria, los que niegan y oprimen a Palestina.


  • No hay más que ver lo que hacen las diferentes administraciones en Euskal Herria, asi como los 2 estados, la Union europea y demás: denuncian de vez en cuando con la boca pequeña la situación que vive Palestina, mientras que luego mantienen todo tipo de relaciones militares, políticas, económicas, deportivas, culturales o académicas con el estado que sistemáticamente oprime a Palestina, israel.

  • También vemos como muchas empresas de nuestro en torno están haciendo negocios, mediante el 'comercio' con empresas israelíes... y es que para los que solo mirán al beneficio, no existe el dinero manchado de sangre.

  • Vemos como las universidades de nuestros pueblos tienen relaciones académicas normales con las universidades israelíes.

  • Vemos como algunos equipos deportivos de nuestros pueblos juegan partidos normales con equipos israelíes, a pesar de que israel no esté en Europa.

  • Vemos como muchos artistas israelíes que justifican el genocidio del pueblo palestino, se nos muestran como modernos y pacifistas y vienen a realizar sus espectáculos con normalidad a distintos escenarios vascos.


Horregatik herritarroi dagokigu Euskal Herriko kaleetan, antzokietan, unibertsiteetan, kirol eremuetan, gure lantegi eta herrietan, israel ez onartzea eta Palestinarekiko harremanak bultzatzea.

Zuetako askok konpromisoa hartu duzue palestinarren oinarrizko eskubideak errespetatzen ez diren bitartean israeli ez eta palestinari bai esatea:

     

  • Errefuxiatuek beren etxeetara bueltatzeko eskubidea dute

  • Zisjordaniaren gaineko okupazio militarra bertan behera utzi behar da.

  • Eta israelen bizi diren palestinarren kontrako arrazakeria-bazterketa bukatu behar da


Bueno pues asi como vosotras y vosotros habéis tomado ese compromiso solidario con Palestina, ese compromiso de lucha frente a israel. Askapena toma también un compromiso con vosotras y vosotros: estamos y estaremos allá donde nos necesitéis para trabajar y luchar esa solidaridad. Os ofrecemos nuestro compromiso militante, nuestro trabajo, nuestra ilusión.


Munduan israeli boikot kanpaina hazten doa, gero eta boikot ekimen gehiago sortzen ari da eta leku batzuetan emaitza ikusgarriak lortu dituzte. Euskal Herriak ere lehen bai lehen bota behar du sionismoa kanpora eta Palestinarekin gure harremanak sendotu: musika, kirola, kultura, irakaskuntza, harreman instituzional eta politikoen bidez.


Ez diezaiogun sionismoari gure herrian lasai ibilitzen utzi!


GORA EUSKAL HERRIA ASKATUTA!

GORA PALESTINA ASKATUTA!

GORA HERRIEN BORROKA

==fr==

Ekitaldian, berriz, palestinar musikaren ondoren Andere Arriolabengoa eta Ekaitz Sanmaniego bertsolari arabarrek egin dute lehen agurra. Ondoren Adurtzako dantzariek ikurrinaren dantzarekin agurtu dute herri palestinarra, ikurrinaren alde batean palestinar bandera zerabiltelarik.

Aurkezleak Nakbaren gaineko testu bat irakurri du (behean irakurgai daukazue) eta ondoren bi lagunek arabez eta euskaraz Mahmoud Darwish 2008ko udaran zendu zen poeta palestinarraren olerki bat irakurri dute arabieraz eta euskaraz.

Askapenatik Unai Vazquez-ek hartu du hitza eta munduko boteretsuek israelekin dituzten harreman militar, politiko, ekonomiko, kirol zein kultur arlokoak eteteko herrien eta herritarren elkartasuna guztiz beharrezkoa dela azpimarratu du. Horixe da Palestinatik datorren elkartasun deia eta horrelaxe eranztuten diote elkartasunez manifestuari atxikitu zaizkion lagunak: batetik israeli boikot esanez eta eginez eta bestetik Palestinarekiko harremanak sendotuz.

Ekitaldiaren bukaeran atxikitu diren lagun batzuek apartheid harresia irudikatzen zuen azpiegitura bat bota dute elkarri atxikitzeko luma pasatuz, eta azpian zegoen irudia agerian utziz.

Bukatzeko gogorarazi dute Euskal Herria ere askapen borrokan ari den herria dela eta Palestinari eta munduko gainontzeko herriei gure ekarpen solidarioena geure herria askatzea dela nabarmendu, hori esan eta gero Eusko Gudariak kantatu eta amaiera eman zaio ekitaldiari.


Ekitaldian irakurri diren testuak:

 

Nakba

Atzo 61 urte bete ziren Israelgo estatua sortu zenetik. Palestinarrek Nakba, Hondamendia, deitzen diote egun horri. Estatua sortu baino lehenagotik, israeldarrek garbiketa etnikoari ekin zioten, ahalik eta lurralde gehien kontrolatzeko eta ahalik eta palestinar gehien hiltzeko edota erbestera bidaltzeko.
En aquel trágico día de la imposición de Israel 800.000 palestinas y palestinos fueron forzados a dejar sus hogares y convertirse en refugiados. Hoy en día son casi 5 millones de rufugiados y refugiadas. Aquel día se destruyeron centenares de aldeas palestinas, hoy son 3 veces menos que entonces. Aquel 48% de la tierra histórica palestina, hoy apenas alcanza el 12%, Gaza y Zisjordania están ocupadas y setiadas, las colonias sionistas en tierra palestina no dejan de aumentar, se construye el muro del apartheid, se arrancan miles de olivos, hay 12.000 presas y presos políticos, masacres como la de Gaza, asesinatos selectivos... Las y los palestinos viven una nakba todos los días.
El poeta Mahmud Darwish, el poeta nacional palestino por excelencia y uno de los mejores escritores arabes que halla existido nunca describió así la catastrofe de todo su pueblo, después de ver en televisión aquellas imágenes que todos tenemos en la memoria, cuando un padre, Jamal, protegía a su hijo Muhammad ad-Durra de los disparos sionistas, sin poder evitar al final que lo matarán.
 

MUHAMMAD

 

Muhammad,

aitaren besoetan uzkurtua,

zeruko infernuaz txori beldurtia da:

aita, babes nazazu, hegan aterako naiz,

eta nire hegoak haizerako txikiegiak dira… eta ilun dago.

 

Muhammad,

etxera itzuli nahi du, bizikletarik ez dauka,

alkandora berririk ezta.

Konjugazio eta gramatika kuadernoetako etxeko lanak egitera joan nahi du:

eraman nazazu etxera, aita, ikasgaia prestatu nahi dut

eta urteak bete, banan-banan…

Hondartzan, palmondopean…

Dena urrundu ez dadila, urrun ez dadila…

 

Muhammad,

Ejerzito bati aurre egin behar dio, harririk gabe, metrailarik gabe,

harresian ez du idazten: “Nire askatasuna ez da hilko”- oraindik defendatzeko askatasunik ez du eta, ezta Picassoren uxorako hodeiertzerik ere.

Beti jaiotzen da ume bat bere izen madarikatuarekin.

Zenbat aldiz birjaioko da, lurralderik gabeko izakia…

Ume izateko denborarik gabekoa?

Non egingo du amets lokartzen bada…

Lurra zauri bada… eta tenplu?

 

Muhammad,

bere heriotza handi izugarri etortzen ikusten du,

baina telebistan ikusitako panteraz oroitzen da,

pantera handiak gazela kumea inguraturik duela;

baina esnea gertutik usaintzean, ez du erasotzen,

esneak estepako piztia mantsotuko balu bezala.

“Orduan -mutikoak dio- salbatuko naiz”.

Eta negarrez hasten da: nire bizitza

amaren ontzitegian izkutalekua da, salbatuko naiz… fede emango dut.

 

Muhammad,

aingeru gaixoa odol hotzeko ehiztariaren fusiletik gertuegi.

Kamerak banan-banan umearen mugimenduak zelatatzen ditu,

bere irudiarekin bat egiten du:

bere aurpegia, goiza bezala, argi dago,

argi bere bihotza, sagarra bezala,

argiak bere hamar hatzak, argizariak bezala,

argia ihintza bere praketan.

Bere ehiztariak bitan pentsatu behar zuen:

Bere Palestina hori akatsik gabe letraz letra esan arte utziko dut…

Niretzat gordeko dut

Eta bihar akatuko dut, iraultzen denean!

 

Muhammad,

jesus txiki bat lotan da

eta amets egiten du kobrez, olibondo zuraz

eta herri berritu baten izpirituaz egindako ikono baten bihotzean.

 

Muhammad,

albistegiek behar dutena baino odol gehiago dago

eta beraiek gustokoa dute:

igo zaitez jada

zazpigarren zerura,

Muhammad.


Askapenaren mezua

Gaurko manifestazioaren leloa “Euskal Herria Palestinarekin elkartasunez” da. Eta lelo horri eta elkartasunez manifestuari erantzunez auzo elkarteak, musika taldeak, herri mugimenduak, irakasleak, kazetariak, bertsolariak, dantzariak, eta abar batu gara gaur hemen.


Euskal Herrian, herri ukatua izaki, giza eskubideen urraketa asko, injustizia ugari eta errepresioa urterik urte eta menderik mende pairatu ditugu, horregatik, munduko beste herri zapaldu asko gertu-gertu sentitzen ditugu, eta nola ez, Palestina ere bai.


Sentimenduaz gain, sinestuta gaude, askapen borrokan ari garen herrion artean elkartasun harreman sendoak eraikitzea ezinbestekoa zaigula. Izan ere, han eta hemengo nagusi eta handi-mandiek elkarri laguntzen diote batere mozorrorik gabe:


Son los mismos que niegan y oprimen a Euskal Herria, los que niegan y oprimen a Palestina.


  • No hay más que ver lo que hacen las diferentes administraciones en Euskal Herria, asi como los 2 estados, la Union europea y demás: denuncian de vez en cuando con la boca pequeña la situación que vive Palestina, mientras que luego mantienen todo tipo de relaciones militares, políticas, económicas, deportivas, culturales o académicas con el estado que sistemáticamente oprime a Palestina, israel.

  • También vemos como muchas empresas de nuestro en torno están haciendo negocios, mediante el 'comercio' con empresas israelíes... y es que para los que solo mirán al beneficio, no existe el dinero manchado de sangre.

  • Vemos como las universidades de nuestros pueblos tienen relaciones académicas normales con las universidades israelíes.

  • Vemos como algunos equipos deportivos de nuestros pueblos juegan partidos normales con equipos israelíes, a pesar de que israel no esté en Europa.

  • Vemos como muchos artistas israelíes que justifican el genocidio del pueblo palestino, se nos muestran como modernos y pacifistas y vienen a realizar sus espectáculos con normalidad a distintos escenarios vascos.


Horregatik herritarroi dagokigu Euskal Herriko kaleetan, antzokietan, unibertsiteetan, kirol eremuetan, gure lantegi eta herrietan, israel ez onartzea eta Palestinarekiko harremanak bultzatzea.

Zuetako askok konpromisoa hartu duzue palestinarren oinarrizko eskubideak errespetatzen ez diren bitartean israeli ez eta palestinari bai esatea:

     

  • Errefuxiatuek beren etxeetara bueltatzeko eskubidea dute

  • Zisjordaniaren gaineko okupazio militarra bertan behera utzi behar da.

  • Eta israelen bizi diren palestinarren kontrako arrazakeria-bazterketa bukatu behar da


Bueno pues asi como vosotras y vosotros habéis tomado ese compromiso solidario con Palestina, ese compromiso de lucha frente a israel. Askapena toma también un compromiso con vosotras y vosotros: estamos y estaremos allá donde nos necesitéis para trabajar y luchar esa solidaridad. Os ofrecemos nuestro compromiso militante, nuestro trabajo, nuestra ilusión.


Munduan israeli boikot kanpaina hazten doa, gero eta boikot ekimen gehiago sortzen ari da eta leku batzuetan emaitza ikusgarriak lortu dituzte. Euskal Herriak ere lehen bai lehen bota behar du sionismoa kanpora eta Palestinarekin gure harremanak sendotu: musika, kirola, kultura, irakaskuntza, harreman instituzional eta politikoen bidez.


Ez diezaiogun sionismoari gure herrian lasai ibilitzen utzi!


GORA EUSKAL HERRIA ASKATUTA!

GORA PALESTINA ASKATUTA!

GORA HERRIEN BORROKA!