Pariseko elkartasun komitea, urtero bezala, frantziako alderdi komunistak antolatzen duen Humanitatearen Festan egon da. Festa honetan milaka pertsonak hartzen du parte.

Komiteak “1936-2016: 80 urteko erresistentzia Euskal Herri libre baterako” deitutako dokumentua banatu zuen, gure blogean ere aurkitu daiteke (http://cspb.unblog.fr/). Testu honek euskal militanteen etengabeko erresistentziari egiten dio erreferentzia, Euskal Herria aske eta sozialista baten eraikuntzaren bidean.

Festa honek aukera ematen du borrokan dauden beste herriekin harremanetan jartzeko eta jarraitzeko: herri sahararra, kurdua, marokoarra, palestinarra, indiarra, afrikarra, kolonbiarra, irlandarra… Eztabaidetan parte hartuta aukera izan dugu Euskal Herriko egoeraz informatzeko, kartzela espainoletan eta frantsesetan giltzapetuta dauden presoak gogoan.

Gure lagun kortsoekin batera échange solidaires-ek antolatutako kafe zapatistaren banaketa egunean parte hartu dugu.

Irakurri komunikatua frantsesez

El comité de solidaridad de París estuvo como cada año en la Fiesta de la Humanidad organizada por el partido comunista francés. Esta fiesta atrae a miles de personas.

El comité ha distribuido un documento titulado : 1936-2016: 80 años de resistencia para un país vasco libre, que se puede encontrar en nuestro blog (http://cspb.unblog.fr/), haciendo referencia a la resistencia continua de l@s militantes para la construcción de una Euskal Herria libre y socialista.

Esta fiesta es la ocasión durante dos días de establecer y/o mantener relaciones con otros pueblos en lucha : saharaui, kurdo, marroquí, palestino, indio, africano, colombiano, irlandés..., participar en los debates para  informar de la actualidad política de Euskal Herria, recordando l@s pres@s encarcelad@s en el estado español pero también francés...

Junto a nuestr@s compañer@s cors@s, hemos participado también en la jornada de distribución del café zapatista organizada cada año por Echanges Solidaires.

El comunicado en francés

Bost mende pasa dira lehen gizon txuriak Abya Yalako lurrak zapaldu zituztenetik. Bost mende  bertako herriak eta gorputzak zapaltzen, esplotatzen eta lurrak ustiatzen hasi zirenetik. Urretik hasi, eta ikatz eta burdineraino. Txokolatetik hasi, eta soja eta kokaraino. Basoetatik hasi eta erreka eta itsasoetaraino. Esklabutza, pobrezia, langileen esplotazioa, bortxaketak... Inbasioak, paramilitarrak, kolonizazioa, Estatu kolpeak... Cia, Espainia, AEB, Condor plana, Ibedrola, mas mediak, Santander, Burgesia kolaborazionistak...

Baina, bost mende pasa dira Abya Yalako herritarrak erresistentzia hasi zutenetik. Ordutik, Jatorrizko herriak haien kosmobisioa, hizkuntza eta kultura gaurdaino ekarri dute. Bertara eramandako esklabu beltzek askatasun bideak aurkitu dituzte. Herrien burujabetzaren aldeko borroka etengabea izan da eta langileak eta herri sektoreak antolatzen eta borrokatzen jarraitzen dute bigarren independentziaren bila.

Gaurko honetan, hala ere, jatorrizko herriak ekarri nahi ditugu erdigunera. Ezin daiteke ulertu Abya Yalako erresistentzia jatorrizko herriek egiten duten borrokarik gabe. Asko dira adibideak: 94ko altxamendu Zapatista, Bolibia Estatu Plurinazionala bilakatzeko borroka, 2 estaturen aurrean Maputxe herriak erakutsitako adorea, Amazonia osoan dagoen amalurrarekiko defentsa... Hauek denak kontuan hartu gabe, ezin dugu ulertu Abya Yalako erresistentzia. Hauek gabe ezin da ulertu Espainiar deskolonizazio prozesua, ezta gaur egungo Espainiar jatorria duten enpresa trasnazionalen aurka aurrera daramaten borroka.

Jatorrizko herrien erresistentziarekin batera, ezin aipatu gabe utzi gaur egun inperialismoaren atzaparretaik aldenduz burujabetza herritarrei itzuliz, bestelako jendarte eredu baten aldeko borrokan diharduten mugimendu iraultzaile edo ezkertiarrak. Gobernura iristean hauen aurka antolatzen diren estatu kolpeek agerian uzten dute, duela 500 urte bezala, kapitalak eta bere morroi diren indar zapaltzaileek helburu berberak izaten jarraitzen dituztela oraindik ere: inperialismoaren menpekoak izatera makurraztea.

Horregatik, beste behin ere “hispanitatearen” egun honetan, guk, “Gora Jatorrizko Herrien borroka!” ohiukatzen dugu. Espainiar Estatuaren, enpresa trasnazionalen eta mas medien aurrean, guk elkartasun internazionalistan oinarritzen diren harremanak bultzatuko ditugu. Moduak eta bitartekoak aldatu diren arren, inperialismoaren nahiak atzo gaur bezala bere atzaparrak Abya Yalan mantentzen ditu, jatorrizko herriak jo puntuan dituelarik. Beraz, Urriak 12an guk ez dugu haien zapalkuntza ospatuko. Urriak 12 honetan Abya Yala osoan egingo duten bezala Jatorrizko herrien borroka goratuko dugu. Jatorrizko herrien errekonozimendua eta borroka ezinbestekoa izango baita Abya Yalaren askatasunerako.

 
Atzo eta gaur, Urriak 12an,  
Inperialismo espainiarraren aurrean jatorrizko herriek erresistentzia!
Gora jatorrizko herrien borroka!

Aurreko larunbatean Nekane Txapartegiren aldeko manifestazioa burutu zen Bernan (Suitza), bere estradizio eskaria gelditu eta Suitzan asilo politikoa eskuratu dezan aldarrikatu asmoz. Beste behin ere, mobilizazio honekin eta aurretik egindako beste hainbatekin, Suitzako herri langileak elkartasuna herrien arteko xamurtasuna dela erakutsi digu. Mila bat kilometrora dagoen herrialde honetan, asko izan dira Euskal Herritarrekiko egindako elkartasun keinuak. Beste behin ere, Nekanerekin elkartasunez egindakoa txalotzekoa da ezbairik gabe.

Tamalez, Nekane ez da estradizio eskaera bati aurre egin behar dion lehen euskal militantea. Ezta asilo politikoa eskatzen duen lehena ere. Ez da lehen aldia, eskari horien aurrean beste herri langile batzuk mobilizatzen direla. Denon gogoan ditugu Filtroko gertakarietan euskal errefuxiatuen aldeko mobilizazioetan eraildako Roberto Facal eta Fernando Morroni.

Horrelako gertakariek eta jasotako elkartasunak, gure lanean gogor jarraitzeko indarra ematen digu. Ez gaude bakarrik, eta badakigu gure borrokan bidelagunak baditugula. Gaurkoan, Free Nekane Plataformari eta nola ez Suitzako EHLko lagunei eskerrak ematea besterik ez zaigu geratzen, eta borrokan jarraitzeko animoak bidaltzen dizkiegu gure herri txiki honetatik. Denon borrokarekin Nekane libre izango baitugu kalean berandu baino lehen!

Gora elkartasun internazionalista!
Estradiziorik Ez! Asilo politikoa orain!
Nekane libre!

(abajo en castellano)

Beste behin ere, OTANeko militarrek maniobra militarrak burutzen dabiltza Bardeetako poligonoan. Oraingoan espainiar ejerzitoari tokatu zaio gure lurrak erabiltzea, duela urte batzuk Frankok lapurtuak eta munduko erakunde terroristarik handienari emanak, OTANi.

Ez da kasualitatea ezken urteotan maniobra militarren gorakada bat izatea OTANen dauden potentzia inperialisten artean, non Estatu Batuen esku-sartze politikagatik eta Europar Batasunaren eta OTANen parte diren herrialdeen babesarekin, mundu mailako joku zelaia oso modu arriskutsuan ezegonkortu den. Siria, Libia, Irak, Afganistan, Serbia... gainetik hegan egin duten aliantza kriminalaren hegazkinak Bardeetan entrenatu dira, mundu maialako hegemonia mantendu eta herrialde horietan dauden baliabide naturalen jabe egiteko.

Ingurugiroari, Euskal Herriaren burujabetzari eta, batez ere, inperialismoaren aurka borrokatzen duten herriekiko elkartasun internazionalistari buruzko arrazoiengatik, premiazkoa da OTANen Bardeetako base militarraren desegitea. Horregatik, Askapenatik munduko edozein txokotan gertatzen den edozein eraso inperialistaren aurrean mobilizatzera konprometitzen gara, eta baita esku-sartze hauen  konplize izateari uzteko tiro poligonoaren desegitean lan egitera ere. Inperioagatik inbadituak eta suntsituak diren herriei egin diazaiokegun ekarpenik handiena Euskal Herri internazionalista bat eraikitzea da.

Una vez mas, militares de la OTAN practican maniobras militares en el poligono de las Bardenas. Esta vez le toca el turno al ejercito español utilizar nuetsras tierras, robadas por Franco hace ya unos años y entregadas a la mayor organización terrorista del mundo, la OTAN.

No es casualidad que en los últimos años se hayan intensificado las maniobras militares de las potencias imperialistas integradas en la OTAN, cuando el tablero mundial se ha vuelto peligrosamente inestable a causa de la politica intervencionista de los Estados Unidos y apoyada por la Unión Europea y los paises miembros de la OTAN. Los aviones de la alianza criminal que han sobrevolado los cielos de Siria, Libia, Irak, Afganistán, Serbia... se han entrenado en las Bardenas, para mantener su hegemonía mundial y hacerse con los ricos recursos naturales que en esos paises hay.

Por cuestiones ambientales, de soberanía popular en Euskal Herria y sobretodo por solidaridad internacionalista con los pueblos que luchan contra el imperialismo, es urgente el desmantelamiento de la base militar de la OTAN en las Bardenas. Por lo tanto, desde Askapena nos comprometemos a movilizarnos ante cualquier agresión imperialista en cualquier parte del mundo, y a trabajar por el desmantelamiento del polígono de tiro para dejar de ser complices de esas intervenciones. Construir una Euskal Herria internacionalista es la mayor aportación que podemos hacer a los pueblos invadidos y destruidos por el imperio.