Nuoro herrian egin zigun harrera Libe.r.u-k, sardiniako partidu independentista eta sozialistak. Maiatzean sortu zen partidu politiko hau, eta ezkerreko indar independentistak batzea izan zuen helburu. Debora gutxi daramate lanean, baina uneoro ilusioa eta borrokarako grina adierazi digute. Haiekin ari gara Sardinnia ezagutzen, eta orain arte bi hitzaldi eman ditugu Euskal Herriko egoera azaltzeko. Interes handia erakutsi dute, gainera gehienek bazuten gure egoeraren berri. Honez gain, Sardinniako problematika ezagutzen egon gara, eta gaur arte ez dugu bizi eta ikasitako guztia azaltzeko tarterik izan.

Sardinniako arazo nagusia behin eta berriz kolonizatutako herrialde bat dela da, prozesu honetan azkena Italia izan delarik eta gaur arte bere interesetarako kolonia moduan darabil. Hasieran ez zitzaigun erraza egin ulertzea, baina denbora pasa ahala, gero eta argiago ikusi dugu Italiaren kolonia dela. Guk ez dugu dena ezagutzeko betarik, baina argi gelditu zaigu Italiak Sardinniaren kultura ezabatu nahi izan duela gaur arte, honen adibide dugu ez dagoela dokumentu historikorik, eta monumetoak ere ez dira asko. Gainera gaur egun, hizkuntza ez da era formalean irakasten, hala ere, zorionez, gehiengoa oraindik sardo hiztuna da.

Gainera, industrializazioak bertan izandako ondorioak larriak izan direla argi ikusi dugu. Sardinniako ekonomia abeltzantzan eta nekazaritzan oinarritua egon da urteetan, eta industrializazioarekin, enpresa Italiarrek noski, lur hauetan fabrikak eraiki zituzten. Nekazariak beren lana utzi eta industria hauetan lanean hasi ziren, hauek itxi zituzten arte. Orain, ez dute lantzeko lurrik, ezta industrian lanik ere. Eta industriak ateratako etekinak Italiara joan dira soilik. Irakurri osorik

Emakume feminista eta internazionalista gisa, gure elkartasun osoa adierazi nahi diogu Maria Rovira CUPeko kideari, jasan duen eraso sexistaren aurrean. Munduko edozein txokotan, edozein emakumeren kontra egiten den erasoa, gure kontrako erasoa ere badelako, gogor gaitzetsi nahi dugu gertatutakoa. Eraso hauen erantzule den sistema kapitalista heteropatriarkalaren aurkako borrokan bidelagun gaituzue.

Besarkada iraultzaile bat herrialde katalanetako ezker independentistako emakume guztiei!

Askapenako emakumeak

Com a dona feminista i internacionalista, vull expressar la meva solidaritat a la Maria Rovira, membre de la CUP que ha patit una agressió sexista. Volem condemnar rotundament el que ha passat, perquè pensem que qualsevol agressió que es faci arreu del món contra qualsevol dona també es fa contra nosaltres. Ens teniu de companyes en la lluita contra el sistema capitalista heteropatriarcal, responsable d'aquesta mena d'agressions.

Una abraçada revolucionària a totes les dones de l'esquerra independentista dels Països Catalans!

Askapeneko emakumeak/ Les dones d'Askapena

Nekane Txapartegi 1999. urtean atxilotu zuten, Baltasar Garzón instrukzio epaileak sortutako “dena da ETA” tesia jarraituz. Euskal independentisten aurka hamarkadetan iraun duen  estrategia horren hastapena izan zen. Torturak salatu zituen: elektrodoak, poltsa, sexu jazarpena pairatu zituen, eta hori gutxi balitz, lau poliziek bortxatu egin zuten. 2006an epaitu zuen Auzitegi Nazionalak, 18/98 sumarioaren Xaki atalean. Ondoren, estatu espainiarretik alde egin zuen, berriro atxilotua edota torturatua izateko arriskutik ihesi. Orduz geroztik, Suitzan bizi izan da bere alabarekin, atxilotu duten arte. Pasa den apirilaren 6an atxilotu zuen Nekane Suitzako Poliziak, Zurichen, Espainiako Poliziarekin batera egindako operazioan.

Orain, estradizio prozesuan sartuta gaude. Espainiar Gobernuak Espainiako espetxe batean sartu nahi du Nekane. Suitzako epaileek Madrilek bidalitako txostenak aztertu eta epe motzean, ziurrenik hilabete honetan bertan, Madrilera bidali ala ez erabaki beharko dute. Lehenengo epaia bere aurkakoa bada helegitea jartzeko aukera izango du, baina hilabete gutxi batzuen buruan azken erabakia hartuta egongo da. Txapartegik, baina, berak nahi duen lekuan, nahi duen pertsonekin (bere alabarekin bereziki) bizitzeko eskubidea aldarrikatzen du. Horregatik pasa den maiatzaren 3an Asilo Politikoa eskatu zion Suitzako estatuari, eta agente federalekin hainbat entrebista izan ostean, horren inguruko lehen erabakia ere laster jasoko du.

Bien bitartean, Nekane Zuricheko Dielsdorf espetxean dago preso, inkomunikazio egoeran. Egunean 21-22 ordu pasatzen ditu ziegan bakarrik, 23 asteburutan. Bere alabarekin (ikuskaritzarekin baina kristalik gabe)  astean behin izaten du ordu bateko bisita, eta familia eta lagunekin (kristal baten atzean) beste ordu bete. Irakurri osorik

Gaur, irailak 8, EAEko datorren hauteskunde autonomikoen harira, AldarriCATuz, Amig@s de la RASD, Askapena, Biladi,  Bizilur, Círculo Bolivariano,  Euskadi Cuba,  Lumaltik, Mundubat, Newroz Euskal Kurdu Elkartea, Paz con Dignidad eta TxiapasEKIN Plataforma Vasca de Solidaridad con Chiapas antolakundeek botere instituzionalaren jarduera ikuspegi internazionalista batetik egiteko geure eskakizunak barnebiltzen dituen minimoen agenda bat helarazi nahi izan diegu alderdi politiko ezberdinei Gasteizko Legebiltzarraren aurrean egin dugun prentsaurrekoan.

Lau bloketan banatzen dira geure eskakizunak:

• Herrien autodeterminazio eskubidea

• Latinoamerikako prozesu eraldatzaileak eta jatorrizko herrien eskubideak

• Esku-hartze inperialista eta errefuxiatuak

• Komunikabideak eta gardentasun instituzionala