FEUUeko (Federación de Estudiantes Universitarios del Uruguay) ikasleak errepublikako unibertsitatearen aurrean kontzentratu ziren eta parlamenturaino joan ziren. Martxa honetan Uruguaiko Askapenako brigadak parte hartu zuen.

FEUUk urtero bezala abuztuaren 14ean, borrokan hildako ikasleen omenez martxa bat antolatu zuen.

Desde que en 1810, tuviera lugar la revolución de mayo y a consecuencia de esta revolución en 1816, se declarase la independencia de la Republica Argentina, son muchos los factores y hechos a tener en cuenta para entender la Argentina de hoy (El Peronismo, la situación de los pueblos originarios, el golpe militar de 1976, movimientos revolucionarios, el "corralito"...).

La situación actual es consecuencia de una fuerte crisis del modelo neoliberal iniciado tras el golpe militar de 1976 e impulsado durante la década de los 90. A consecuencia de ello, en el año 2001 la movilización popular contribuyó fuertemente a forzar la caída de un gobierno al que se visualizaba como corrupto, impulsor de políticas “neoliberales” y poco representativo de la voluntad popular. Al igual que en otros países de América Latina, también en Argentina, estalló esta crisis de representación y comenzaron a abrirse procesos con distintos grados y formas de participación del pueblo.

Mexiko brigadak 2010, Copalako Trikien Komunitate Indigena Autonomoa osatzen duten kideen gertaerak zuzenean jasotzeko aukera izan du Mexiko Hirian, Distrito Federalean.

Carmen, Armando Martinez eta bi kide trikirekin elkartu gara haien bizi esperientziak elkarbanatzeko. Carmenek, Cactus elkarteko kidea eta berriki erahildako Betty Cariñoren ahizpa, azalean bizi izandako amorrua erakutsi digu. Armando irakaslea da eta hezkuntza mailan Triki komunitatearekin lanean ari da, babesa eta elkartasuna adierazteko tailerra martxan dauka.

"Independentzia" eman zenetik, Triki herriek erresistentzian iraun dute. Kazikeak, paramilitarrak eta gobernuak beraien lurraldea eta izaera zatitzea bilatu dute; 32 komunitate eta baliabide natural aberatseko lurraldea, gobernurako goxoki ezin hobea.

Gabi Basañez Askapeneko kidea (gara.net)

Ez da lehen aldia Preso Politiko Maputxeak gose greban ari direna. Aspaldi ekin zioten borroka tresna hori erabiltzeari. Harritzekoa izan daitekeena da, bai 2006an zein 2008an egindako gose grebetan aldarri berberak egon izana: maputxe komunitateen desmilitarizazioa eta Lege antiterroristaren deuseztatzea.

Pinochete gobernutik joan eta “konzertazio”ren gobernuak egon izan dira hamarkada luze batez Txilen, sozialdemokratak. Oraintxu berriz, Piñeira eskumako presidentea heldu berri da. Eta Gulumapun (Txile administraziopeko lurraldean) maputxe herriarentzat ezta egoera aldatu: euren kultur izaera eta burujabetzaren alde diharduten komunitateetan (sendiez osatutako auzo edo herri txikiak) behin eta berriro poliziaren sarraldiak, bertoko pertsonen iraindu, kolpatu, eraman, kartzelaratu. Bachelet andrearen azken gobernu “progresista”ren emaitzetako bat ume maputxeak torturatzearen salaketa jasatea izan da, ONUren kezka ere publikoki agertu zelarik. Bestalde, geroz eta arruntago bilakatzen ari da txielko karabineroenen razzia hauetan asaldatzen duten komunitateko autoritate espiritualak erasotzearena.