Nekane Txapartegik bizi duen egoera salatzeko batu gara gaur hemen. Dena 1999an hasi zen, Baltasar Garzon epailearen aginduz “dean ETA da” tesipean Guardia Zibilak atxilotu zuenean. Nekane torturatua izan zen: elektrodoak, poltsa eta horiez gain tortura sexista ere pairatu zuelarik, atxilotuak izan diren ia euskal emakume guztiak bezala. 2006an epaitu zuen Auzitegi Nazionalak, 18/98 sumarioaren Xaki atalean. Ondoren, estatu espainiarretik alde egin zuen, berriro atxilotua edota torturatua izateko arriskutik ihesi.
Iazko apirilean atxilotu zuten berriz ere gure laguna. Baina oraingoan Zurichen Espainiako Poliziarekin batera egindako operazioan. Ordutik inkomunikazio egoeran eduki dute eta gaurkoan hona ekarri nahi dugu, espetxe horietan bizi duen egoera lazgarria, Espainia eta Frantziako espetxeetan gertatzen den legez, emakume izate soilagatik bakartua baita.
Orain, suitzar epaileek duela hilabete batzuk Nekane espainiaratzeko erabakia berretsi dute. Beste behin ere espainiar presioei men eginez, Nekanek salaturiko torturen testigantza albo batera utziaz eta asilo politikoa ukatuz. Suitzar gobernuak tortura zantzuak izanez gero estradizioa ukatu beharko luke, beraien legeek horixe baitiote, eta hori, ikusi nahi duenarentzat, begi-bistakoa da: Nekane espetxeratzeko oinarri bakarra bere polizia aurreko autoinkulpazioa da. Hor ditugu Pako Etxeberriaren lantaldeak egindako azterketaren emaitzak; baita Suitzan bertan egindako azterketa psikiatriakoak eta berarekin atxilotu zuten Mikel Egibarri egindako Estanbul-eko protokoloa; edo bereziki OMCT erakundeak egindako eskaera. Nekane torturatua izan zela argi eta garbi uzten dute horiek guztiek. Suitzak estradizioa onartzeko duen arrazoi bakarra guztiz politikoa dela salatzen dugu. Erabaki hau hartzeko justifikazioa Europar Batasunaren barnean torturarik praktikatzen ez dela esatean oinarritzen delako. Beste behin, arrazoi diplomatikoek, giza eskubideek baino gehiago balio dutenaren seinale.
Beraz, erabakia guztiz arbuitu eta salatzera etorri gara gaurkoan. Eta ez soilik hemen, Bilbon, izan ere hamaika dira Nekanerekin elkartasunez egindako ekimenak Suitzan, Euskal Herrian edota Argentinan. Aipamen berezia merezi du Nekaneren askatasunaren inguruan sortutako FreeNekane plataformak, hasiera hasieratik erakutsitako babes eta determinazioarengatik. Horrelako ekimenek argi erakusten dute euskal preso politikoak ez daude bakarrik.
Amaitzeko, gaurkoan gure elkartasun eta besarkadarik sentituena helarazi nahi diogu Nekaneren inguruari eta Nekaneri, berari, nola ez. Ez zaude bakarrik, Nekane, bai Suitzan eta baita Euskal Herrian ere sortu diren babes eta elkartasun sareak josten jarraituko ditugu. Elkartasun feminista eta internazionalistari esker, lortuko dugu!
Nekaneren Estraditazioari ez!
Asilo politikoa orain!
Nekane askatu!