ESTATUA GERO ETA AHULAGOA; LANGILERIA GERO ETA KOLPTUAGOA

Argentina, gainerako estatu burgesak bezala, indarkeriaren monopolioari eusten tematzen da. Bere historian adibide asko aurki daitezke, baina herrialdean bizi diren krisi eta ezegonkortasun egoera etengabean "gatillo fácil" deritzona da kasurik nabermenetako bat. Hau da, poliziak auzo pobreenetako mutilak tiro egiten eta hiltzen ditu, lapurretaren bat edo delitu txikiren bat egin izana faltsuki leporatuz. Indar errepresiboak horrela jokatzen du jakin badakitelako zigorrik gabe geratuko dela eta estatuaren aparatu osoa daukala atzean. Bestalde, duela gutxi, abuztuaren 10ean, gertatu zen beste adibide zehatzago bat: poliziak Facundo Molares militantea hil izana da. Gertakari hori kameraz betetako leku batean eman zen poliziari ez zaiola ezer axola argi eta garbi erakutsiz, batez ere helburua militante bat paretik kentzea denean. Bi adibide baino ez dira, bata sistematikoa eta bestea kezkagarria, krisi ekonomiko eta politikoan dagoen herrialde batean borrokarekiko jazarpen sistematikorako, errepresiorako eta inpunitaterako joera has baitezake, non eskuin muturreko hautagai trumpista batek presidente bihurtzeko aukera asko dituen.

Venezuelako iraultza sozialistari buruz hitz egiterako orduan, komunak dira klabeetako bat. Chavez 1999an bihurtu zen presidente eta hasieratik izan zuen oso argi herri botereak izan behar zuen garrantzia sozialismoa eraikitzerako orduan. Komunak dira, beraz, herri boterea artikulatzeko oinarrizko unitateak. Herri antolatuak Estatuaren administrazioan parte har dezan, eta era berean, burujabetza irabazi eta Estatuarekiko menpekotasun gutxiago izan dezan, nolabaiteko Estatu paralelo bat eraikiz. Komunak milaka pertsonaz osatuak egon daitezke, eta beraz, hauek antolatzeko egiturak garrantzi handia dauka, kontseilu komunaletako asanbladak izanik erabakiak hartzeko instantziarik gorenak.

ESTATU BURGESEN ERREPRESIOA GELDITU: VILLALBA FAMILIAREKIN ELKARTASUN INTERNAZIONALISTA.

Abya Yala historia zapalkuntzaz beteriko bizitza dela esan daiteke. Bertako aberastasun naturalek paper garrantzitsua betetzen dute munduko burgesiaren metatze prozesurako. Beraz, politika eta estrategia inperialistak garatzen ibili dira betidanik Amerikako inguru hauetan. Horretarako estatu golpeak bultzatuz, babestuz eta lagunduz egon dira. Horrek estatu burges titereak sortzera eraman du, hauen helburuak estatu horretako elite lokala eta zentro inperialistako elitearen interesak babestea izan dira. Ondorioz, jatorrizko herrien zapalkuntzan, langile klasearen zapalkuntzan edota genero zapalkuntzan sakonduz.

Egoera sozial, politiko eta ekonomiko honen aurrean, Abya Yalako herria erreferentzia bihurtu da. Historikoki indar haundia erakutsi dutelako zapalkuntza hauei aurre egiteko antolaketa politikoan eta borrokan. Ezagunak dira Monroe doktrinaren logika berean funtzionatu zuen Condor Planaren prozesu zapaltzailearen aurrean sorturiko talde deseberdinak: Tupac Amaruak, Montoneroak, FARC etab. Historikoki antolakunde desberdin asko sortu dira, estrategia desberdinekin. Hori bai, guzti hauen helburua independetzia erreala ("bigarren independentzia") eta justizia soziala izanik. Erakunde desberdin hauen helburuek modu zuzenean egin izan dute talka momentuko elite ekonomikoek zituzten/dituzten interesekin eta hauek lortzeko sortu dituzten estatu burges titereekin.

Hau horrela izanik, Abya Yalako herri borrokatzaileak beldur handia sortzen dio burgesiari. Eliteak betidanik erabili izan duen estrategia du oraindik hauen aurka jotzeko: errepresio poliziala.

Estatuaren errepresio honetan, gatazka haundiak sortu izan dira, non iraultzaileek indar haundia eta babes sozial haundia izan duten. Logika horretan, estatu burgesek zailtasunak dituztenean herri borrokatzailea garaitzeko beste estrategia bat jartzen dute martxan: iraultzaileen familiak erasotzea. Zoritxarrez, Euskal Herrian ere ezaguna den estrategia bat.

Egoera hau munduko borroka politikoak ematen diren toki guztietan aurki daiteke. Hori horrela, oraingoan Paraguayeko egoera azaltzeko beharra daukagu.

[...]

TEKNOLOGIA BURUJABETZA VENEZUELAN

1922. urtean Venezuelan petrolioa lehen aldiz antzeman zenetik, horixe izan da herrialdearen diru-iturri nagusia eta bertako ekonomia sostengatu duena. Orduz geroztik, herrialdearen jarduera ekonomiko funtsezkoena petrolioa erauztea eta horretatik abiatuta erregaiak ekoiztea izan da, eta nazioaren ekonomia osoa petroliotik irabazitako errentan oinarritu denez, sektore honekiko dependentzia erabatekoa izan da. Esan daiteke beraz, Venezuelako ekonomia-eredua errentista izan dela ordutik aurrera, eta alde batera utzi dela ekonomia produktiboago bat sustatzeko ahalegina, burujabetza materiala lortzeko beste arloetan.

Hori harik eta 1999. urtean Hugo Chavezek hauteskundeak irabazi eta boterera iritsi zen arte. Bere gobernuak ekonomia dibertsifikatu, hainbat eratako inbertsioak sustatu, eta zenbait enpresa publiko sortu edo indartu zituen telekomunikazioen eta teknologiaren arloan.

Venezuelan teknologiaren arloko enpresa publikoak ugariak dira. Esaterako:

[...]